Rezolucija koja osuđuje genocid u Srebrenici trebala bi biti glasana u četvrtak, u 16 sati po srednjoevropskom vremenu, u Generalnoj skupštini Ujedinjenih nacija. Ova rezolucija ne proglašava nijednu državu ili narod genocidnim, već ukazuje na strašan zločin koji je međunarodni sud već okarakterisao kao genocid.
Cilj rezolucije je da svijet zastane i da se 11. jula svake godine simbolično obilježi genocid u Srebrenici, kako bi se educirale buduće generacije i spriječili slični zločini u budućnosti. Međutim, politički vrh Srbije i političko rukovodstvo entiteta Republika Srpska su u prethodna dva mjeseca forsirali suprotnu priču.
Umjesto da podrže rezoluciju, oni su forsirali priču o “genocidnom narodu” i zavjeri Zapada, krivice Njemačke, Velike Britanije i drugih sila koje stoje iza rezolucije. Ipak, sam tekst rezolucije jasno precizira da nijedan narod nije optužen za genocid.
Lider Srbije, Aleksandar Vučić, uporno prenaglašava svoje stavove, ali ova rezolucija mu ne odgovara iz najmanje dva razloga. Prvo, podsjeća ga na događaje 1990-ih i njegovo lično učešće u propagandi režima Slobodana Miloševića i Vojislava Šešelja. Drugo, ne odgovara mu zbog aktuelne podrške koju pruža akterima iz tog vremena, iako pokušava da svoju politiku umota u prozapadni celofan.
Glasanje o rezoluciji će se tek odviti, a dok čekamo, trebamo se prisjetiti svih nevinih žrtava koje su izgubile živote u Srebrenici. Samo kroz obrazovanje i poučavanjem budućih generacija možemo spriječiti da se takvi zločini ponove.
Komentarišući ovu situaciju, izjavu premijera Srbije koji je izjavio da će “kiša granata s Jevrejskog groblja iznad Sarajeva” pasti na ljude u Bosni i Hercegovini, treba shvatiti kao očajnički pokušaj da sakrije istinu i podstakne mržnju među narodima koji su živjeli zajedno stoljećima.
