Kako je Eugenika Pojavila u Americi?
U 1910. godini, poznati biolog Charles B. Davenport osnovao je Eugenics Record Office (ERO) u laboratoriji Cold Spring Harbor, koja se nalazi na Long Islandu, New York. Njegov cilj? Stvaranje “savršene” ljudske rase kroz strategije izabranog uzgoja, uz eliminaciju 15 miliona ljudi koje je smatrao inferiornim—otprilike 10 procenata tadašnje američke populacije.
Šta je Eugenika?
Davenport je bio jedan od vodećih američkih zagovornika eugenike, rasističke pseudonauke koja sugerira da selektivno razmnožavanje može poboljšati ljudski genetski bazen. Oni koji su podržavali ovu ideju, ne samo da su ohrabrivali ljude sa “poželjnim” osobinama, poput bijelaca, protestanata i bogatih, da se razmnožavaju, već su i obeshrabrivali onih koje su smatrali “nepoželjni”- ljude sa mentalnim bolestima, osobama drugih rasa, imigrantima i domorocima.
Misinterpreting Mendela
Davenport i njegovi sljedbenici nisu ispravno razumjeli Mendelov rad; vjerovali su da apstraktne ljudske osobine, poput inteligencije ili sklonosti kriminalu, nasljeđuju se genetski. Ne samo da su imali podršku uglednih akademika i filantropa, već je eugenika učinjena uobičajenim predmetom na brojnim američkim univerzitetima.
Uloga Carrie Buck
Jedan od najistaknutijih slučajeva bio je onaj Carrie Buck, kojoj je prvi put primijenjen zakon o prisilnoj sterilizaciji. Carrie je bila smještena u instituciju za osobe sa intelektualnim teškoćama zbog navodne porodične historije. Ovaj slučaj završio je Predsjedničkim sudom Sjedinjenih Američkih Država 1927. godine, koji je presudio da zakon ne krši njena prava.
Eugenika na Djelu
Djelovanje ERO-a proširilo se i izvan Sjedinjenih Američkih Država, a sterilizacijski zakoni su replicirani u zemljama poput Kanade, Norveške, Danske i Švedske. Međutim, najekstremniji oblici eugenike zabilježeni su tokom nacističkog režima u Njemačkoj.
Posljedice i Značaj
Nakon što su užasi Trećeg Reich-a postali evidentni, eugenika je izgubila podršku u SAD-u i Evropi. Ipak, i danas mnoge ideje iz tog doba pronalazimo u modernim diskusijama o genetici i društvenim politikama. Kako primjećuje Mark Torres, autor knjige dugog naziva o ovoj temi, mnoge opasne retorike i dalje opstaju.
U zaključku, važno je razumjeti mračnu prošlost eugenike kako bismo se suočili sa pitanjima koja se postavljaju u današnje vrijeme, te osigurali da istorija ne bude zaboravljena.
