Vojo Dimitrijević, jedan od najznačajnijih slikara 20. vijeka u Bosni i Hercegovini, preminuo je prije 44 godine, 12. avgusta 1980. godine, u Sarajevu. Rođen 20. maja 1910. u porodici sa izazovima, Dimitrijević je sa 16 godina održao svoju prvu izložbu u Pragu, zahvaljujući profesoru likovne umjetnosti Sigi Sumerekeru.
Obrazovanje i umjetnički uspon
Nakon završetka Državne umjetničke škole u Beogradu 1936. godine, Vojo se preselio u Pariz. Tamo je unaprijedio svoju tehniku pod mentorstvom Andre Lhote. U Parizu je ostvario svoj prvi veliki uspjeh kroz zajedničke izložbe.
Osnivanje “Collegium Artisticum”
1939. godine, Dimitrijević je bio jedan od osnivača “Collegium Artisticum”. Ova umjetnička inicijativa bila je smjela za to vrijeme, s obzirom na političke događaje u Kraljevini Jugoslaviji.
Učešće u Narodnooslobodilačkoj borbi
Vojo je radio kao jedini umjetnik tokom NOB-a, prolazeći kroz opasne ofanzive. Njegovi radovi iz tog perioda uključivali su dekoracije za važne političke događaje, kao što je Prvo zasjedanje AVNOJ-a.
Umjetnički opus i naslijeđe
Dimitrijević je poznat po širokom spektru umjetničkih stilova, od socijalno angažovanog slikarstva do konceptualnih praksi. Njegova djela, poput “Ulice pod snijegom” i “Portret slikara Ismeta Mujezinovića”, ostavila su trajan pečat u historiji umjetnosti.
Stoti rođendan i sjećanje
2010. godine, održana je retrospektivna izložba povodom stote godišnjice njegovog rođenja. Na izložbi su predstavljeni njegovi radovi iz perioda od 1930. do 1980. godine, čime je odana počast njegovom značaju.
Vojo Dimitrijević ostaje simbol bosanskohercegovačke umjetnosti, čije naslijeđe i zagonetnost i dalje utječu na nove generacije umjetnika.
