Dan koji je započeo kao još jedan korak ka nezavisnosti i slobodi za Sloveniju, pretvorio se u brutalnu desetodnevnu borbu, koja je bila predznak mnogo dužih i krvavijih sukoba koji će uskoro zahvatiti Bosnu i Hercegovinu, Hrvatsku i Kosovo.
Desetodnevni rat, poznat i kao “Rat za nezavisnost”, nije bio samo kratka vojna konfrontacija, već simboličan početak Miloševićevog projekta stvaranja velike Srbije i održavanja Jugoslavije pod njegovom čizmom. Sukobi su počeli kada su snage Jugoslovenske narodne armije (JNA), pod komandom tadašnjeg saveznog predsjednika Slobodana Miloševića, pokušale da silom spriječe deklaraciju o nezavisnosti Slovenije, koju je slovenačka vlada proglasila dan ranije, 26. juna 1991. godine.
Nakon godina nezadovoljstva unutar same Jugoslavije, Slovenija je postala prva od jugoslovenskih republika koja je krenula putem secesije. Raspoloženje u Sloveniji u to vreme bilo je pretežno pro-nezavisničko, potaknuto ekonomskim i političkim neslaganjima sa centralnom vladom u Beogradu. Tokom 1990. godine, slovenački narod je na referendumu glasao sa ogromnom većinom za nezavisnost, što je bio signal da su Slovenci spremni za razlaz sa Jugoslavijom.
Odluka Slovenije da proglasi nezavisnost bila je hrabra, ali i riskantna, s obzirom na to da je JNA bila snažna vojna sila odlučna da silom očuva teritorijalni integritet Jugoslavije. Slovenija, sa svojim malim brojem oružanih snaga i relativno slabom vojnom infrastrukturom, stajala je pred neizvjesnom budućnošću.
Desetodnevni rat za nezavisnost Slovenije bio je uvod u razaranje bivše Jugoslavije i početak dugogodišnjih krvavih sukoba koji su zahvatili Balkan. Iako je Slovenija uspjela izboriti nezavisnost, tragovi rata ostali su duboko usađeni u kolektivno sjećanje naroda Balkana.
